Tunex

Eindelijk een internet cafe gevonden en tijd gemaakt om even te gaan zitten! Wat kun je veel zien en beleven in die 6 dagen dat we hier zijn.
Elke dat een vol programma en een paar uur in de bus. Van de volle zon naar de koele airco. Je ziet het landschap veranderen, boven in kaal met grote landbouw gronden en natuur gebieden. Zo gaat het langzaam over naar bergen met veel regen maar flinke erosie. En momenteel zitten we omringt door zand en kale lange uitgestrekte vlaktes. We zitten net voor het natte seizoen gaat beginnen. Alles is kurk droog en ligt te wachten tot de eerste buien komen. Alles is netjes geploegd en de mensen zitten hier lekker in de zon niks te doen.
Dan stap je uit de bus midden in een verdroogd landschap en dan verteld men dat dit het moeras is. Een nationaal park met waterbuffels en veel beschermde vogels soorten. Een verlaten gebouw waar we stoppen is een pompgemaal. Nauwlijks voor te stellen als er in de weide omtrek geen druppel water te vinden is.

We zijn nu op de helft van de reis. Morgen is onze vrije dag die al van 's ochtens vroeg tot 's avonds laat staat vol geplanned :) Om half 8 hebben we een rit met een jeep door de woestijn en gaan we zwemmen in de Oases!

De hotels zijn anders.. Zo hebben we bedden die uit elkaar vallen of gewoon in een keer geen water meer uit de kraan. Te weinig handdoeken, ijskoud zwembad water enz.
De mensen zijn vriendelijk hier. De bus wordt soms ontzettend aangestaard als we langs rijden en ook de kinderen vinden ons een geweldige atractie.
Ook de boeren zijn erg aardig en er wordt ontzettend entiousiast verteld zodat we vaak in tijdsnood komen en erg laat luchen.
Het programma blijft elke dag maar afwachten maar dat heeft ook wel wat!

De mooiste dag was donderdag. Toen zijn we met kleine busjes een afgelegen berggebied in gereden. (Bijna een ezel aangereden.. ) Daar is een schitterend maar kleinschalig project opgezet voor de boeren. In de hitte bij 30 graden werd er ons verteld dat daar in de winter wel een meter sneeuw ligt! Er valt gemiddeld meer water als in Nederland alleen het probleem is dat alles ontzettend snel wegstroomt. De boeren waren erg aardig, en alles wat je kunt eten van een plant wordt bij ons in de handen geduwt om te eten. Met half Frans, Engels en handen en voeten kom je een heel eind.

Ik ben blij dat ik mijn frans een beetje opgehaald heb! Al kan ik geen lange gesprekken voeren, ik merk wel dat ik een voordeel heb tegen over de rest van de studenten.

Het voelt nog steeds onwerkelijk om hier het leven mee te maken. Maar het is schitterend om hier te zijn. Het is een heel andere wereld maar dat maakt het juist ook zo leuk!

Mijn verhaal is lekker onsamenhangend maar hopelijk heb ik zo toch een indruk gegeven van wat we hebben meegemaakt.Het is allemaal zoveel dat het onmogelijk is om alles te vertellen. Ik heb ook al duizend foto's gemaakt.. En daar moeten we dan 1 fotoboek van maken :S .. :D
Of ik nog vaker een internet cafe kan vinden weet ik nog niet! Tot snel

Groetjes xxx Niene